Plugboer sanitair

Installatiebranche anno 2019

‘Onze branche is wezenlijk anders van vijf jaar geleden. Waar we badkamers voorheen mochten opknappen met een nieuwe kraan, een ander meubel en een zwevend toilet -het tegelwerk liet men voor wat het was-, willen opdrachtgevers nu álles nieuw. Mensen letten meer op kwaliteit en focussen voornamelijk op luxe. Op dit moment ben ik bezig met een badkamer waarin ik zwarte kranen ga installeren. De helft duurder dan de gangbare chromen varianten terwijl er toch echt hetzelfde water uit komt! Kortom, het mag weer wat kosten.’

‘Ik weet niet of de mensen nu ook daadwerkelijk meer te besteden hebben, maar ze doen het wel. Ze durven weer. In deze tijd hoeft niemand bang te zijn om zijn baan kwijt te raken en dat zorgt voor een sneeuwbaleffect. Als het economisch minder gaat, dan wacht je wel even, zo werkt dat nu eenmaal. In deze tijd van economische voorspoed krijg ik dan ook veel vaker een akkoord op een offerte. Sterker nog, de eerste vraag die men stelt is heeft u tijd en pas daarna begint men over de prijs.’

Circulariteit

‘Hergebruik is in onze sector heel normaal. Veel van de bouwstoffen worden gerecycled: kranen gaan naar de ijzerwerf en ook het hout, puin en plastic vinden hun weg naar een nieuwe bestemming. Puin wordt veelal onder wegen toegepast, plastic wordt gebruikt voor bermpaaltjes. Goed voor het milieu, maar ook voor degene die het bouwafval afvoert. Het mes snijdt namelijk aan twee kanten. Mijn oom wist dat dertig jaar geleden al. Als sloper ontving hij een bedrag voor het slopen en afvoeren en aan de andere kant verkocht hij de balken en dakpannen voor goed geld.’

‘Nee, aan de inkoopkant merk ik niets van de zogeheten klimaatadaptatie. De meeste opdrachtgevers denken niet na over hergebruik of duurzame onderdelen, ze willen gewoon een fantastische badkamer die aan alle eisen voldoet. Natuurlijk is niemand tegen waterbesparing, maar dan moet het wel hetzelfde effect geven als het minder duurzame alternatief. Slechts een enkeling is bereid om meer te betalen voor duurzame materialen en methodes. Ja, er zijn genoeg duurzame alternatieven, denk aan het hergebruik van de warmte van douchewater, maar het rendement is niet hoog genoeg om bij het grote publiek in de smaak te vallen.’

Parijs 2050

‘Als ik zeg dat de branche niet echt bezig is met het Klimaatakkoord, dan spreek ik met name voor mezelf en de installateurs die ik om me heen heb. Dit zijn stuk voor stuk kleine ondernemers die vooral met de waan van de dag bezig zijn. Een ondernemer zonder personeel en opvolging investeert niet in circulariteit en CO2-neutraliteit. Deze investeringen verdien je simpelweg niet terug. Maatregelen aangaande het klimaat spelen vooral in het grotere werk. Voor gemeenten bijvoorbeeld. De manier van punten toekennen in een aanbesteding is mooi. Dat is een goede prikkel om bedrijven na te laten denken over maatregelen aangaande onder meer het klimaat. Voor mijn bedrijf heeft dat helaas geen zin. Er is geen klant die honderd euro extra wil betalen omdat het dak van mijn loods vol ligt met zonnepanelen. Een klant in mijn segment kijkt puur naar het eindresultaat.’

Nieuwe aanwas

‘Veel ouders willen hun kinderen laten leren met de achterliggende gedachte dat hun zoon of dochter altijd nog de bouw in kan wanneer het met dat studeren niet lukt. Het is blijkbaar niet stoer om te vertellen dat jouw zoon bouwvakker is. En ergens snap ik deze trend ook wel. Kijk naar het gemiddelde uurtarief van bijvoorbeeld een timmerman en die van een financieel adviseur. Wanneer de uurprijs van de timmerman richting de vijftig euro kruipt, wordt het eigenlijk een beetje gek. Maar wanneer een financieel adviseur op zijn beurt een tarief van meer dan honderd euro neerlegt, kijkt niemand ervan op. Niet gek dat ouders hun kinderen adviseren door te leren.’

‘Ik heb niet het idee dat mensen in de bouw- en installatiesector gezien worden als hooggekwalificeerd. Het heeft geen naam. En eigenlijk vind ik dat heel gek. Als ik een alarminstallatie nodig heb, dan zoek ik een gekwalificeerde elektromonteur. Een vakman. Dat doe je niet zomaar even. En je maakt net zomin zelf even een badkamertje. Een gemiddelde loodgieter verdient € 2.500,- in de maand. Zet daar nou eens duizend euro bovenop. Ik weet zeker dat het beroep dan een ander imago krijgt. Zo’n prikkel helpt gewoon. Ik weet zeker dat de praktijkscholen door zo’n prikkel weer flink wat meer inschrijvingen krijgen.’

TEKST MARIEKE POOL ❱ FOTOGRAFIE PLUGBOER